Mało prawdopodobnym jest, że pies powstał z wilka, w wyniku świadomej pracy hodowlanej. Wydaje się, że psy udomowiły się same. Zmiany w wielkości, fizjologii i zachowaniu nastąpiły na skutek naturalnego doboru. Co najmniej 12 000 lat temu wilki zaczęły przebywać w pobliżu stałych siedzib człowieka. To nowe środowisko pozwoliło zwierzętom przeżyć. Oczywiście człowiek wychowywał wilcze szczeniaki. Strzegły i broniły obozowiska, towarzyszyły człowiekowi podczas polowań na dziką zwierzynę, a niekiedy same stawały się pokarmem.
Wilk północnoamerykański
Od niego wywodzą się rasy północnoamerykańskie takie jak, alaskan malamut czy psy eskimoskie. Wilki z Chin prawdopodobnie przekroczyły lądowy pomost Beringa, przyczyniając się do rozwoju wczesnych północnoamerykańskich psów.
Psy współczesne
Naturalne środowisko miało wpływ na ewolucję wilka. Oswoił się z obecnością ludzi, stał się bardziej towarzyski, ale dopiero po wielu pokoleniach wyhodowanych przez człowieka, rozwinęła się tak ogromna różnorodność ras psów. Intensywny dobór szedł np w kierunku wytworzenia osobników, które by często szczekały, dając znać o niebezpieczeństwie. Zwisające uszy czy inne noszenie ogona też było celem hodowli, gdyż te cechy różniły udomowionego psa od dzikiego. Początkowo zmniejszano rozmiary psów, aż do wytworzenia zwierząt miniaturowych lub wręcz karłowatych. Natomiast później hodowla poszła w kierunku powiększenia rozmiarów psów, czego przykładem są dogi czy mastify.
Strefy ekologiczne wokół miejsca zamieszkania
Udomowienie
Cechy, które rozwinęły się od początku udomowienia psów, były określone przez dłuższy czas obcowania wilków z człowiekiem. Przez długie zamieszkanie ludzkie społeczności kształtowały wokół siebie strefy ekologiczne, różniące się od naturalnego środowiska. Rozwój wilka był uzależniony od gęstości osad ludzkich, np zróżnicowanie gatunków wilka rosło w okolicach mało eksplorowanych przez człowieka.
źródło: www.pupileo.pl |
Stróże i wartownicy
Z powodu stadnej natury psy ostrzegały innych członków grupy o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Zostawszy członkami stada ludzkiego, a posiadając znacznie lepsze zmysły słuchu i powonienia - psy ostrzegały również ludzi.
owczarek środkowoazjatycki
Samo udomowienie zmniejszyło jego rozmiary, ale selektywna hodowla ponownie spowodowała jego wzrost, dając duże obronne psy podobne do owczarków azjatyckich. Owczarek ten jest zdrowym silnym zwierzęciem, które przewyższa wzrostem okoliczne wilki
źródło: www.infoescola.com |
towarzysze polowań
Pies jest myśliwym, który lubi pracować w grupie z innymi psami, albo z ludźmi w wystawianiu, pogoni, chwytaniu i zabijaniu zdobyczy. W miarę rozwoju metod polowania naturalna zdolność psów do wystawiania i aportowania zwierzyny, zaczęła nabierać znaczenia. Psy używają podczas polowania zarówno wzroku, jak i zmysłu powonienia. Im bardziej wzrastała zamożność społeczeństwa i podziały z tym związane, polowanie stało się rozrywką, a także określało status społeczny biorących w nim udział.
fila brasileiro
Psy pracujące za pomocą węchu, tak jak bloodhund, kształtowały się w Azji i na Bliskim Wschodzie ok. 5000 lat temu. Fila brasileiro łączy w sobie zdolności tropienia z imponującymi rozmiarami mastifa angielskiego. Fila brasileiro cechuje wielka siła oraz zwisające fafle, które pomagają chwycić zapach.
czyściciele
źródło: wildlifeanimalz.blogspot.c |
Dingo przybył do Australii latem z żeglarzami ok. 3000 lat temu już jako pies udomowiony. Rzadko pomagał Aborygenom w polowaniach, ale czyścił ich obozowiska. Niewielki pies może przeżyć przy niewielkiej ilości pożywienia.
źródło: maritrose.pinger.pl |
kudłate przytulanki
Antropologowie zaobserwowali, że charakterze człowieka leży skłonność do opiekowania się małymi, kudłatymi zwierzątkami. Pies doskonale wychodzi tej obserwacji naprzeciw . Jego zachowania społeczne są podobne do naszych, sprawia ludziom radość i daje poczucie bezpieczeństwa. Pies dostarczał człowiekowi w zimne noce ciepła i uczucia, był bowiem pierwszym udomowionym zwierzęciem, ale dopiero w XX wieku przeznaczenie psa jako towarzysza człowieka, stało się głównym jego atutem.
papilon
Sposób zachowania oraz kształt tego psa jest odbiciem jednej z faz rozwoju wilka - od szczenięcia do dorosłego. Psy towarzyszące tak jak papilon, zachowują swój atrakcyjny kształt, rozmiary oraz sposób bycia młodych zwierząt.
źródło: thelife-animal.blogspot.com |
najwytrzymalsze przetrwały
Siedziby ludzkie były otoczone przez mocno eksploatowane strefy ekologiczne, gdzie większość zwierząt żyła w skrajnie trudnych warunkach. Często brakowało roślinności, a w czasie suszy zwierzęta padały. Pies znajduje się na końcu łańcucha pokarmowego, dlatego udawało mu się przeżyć dłużej niż innym udomowionym zwierzętom.
chow chow
Współczesny chow chow kształtował się w Europie jako pies towarzysz, ale jego przodkowie żyli w Chinach. Tam niegdyś żywiono się ich mięsem z konieczności, dopiero później stało się przysmakiem.
Fragmenty tekstów pochodzą z Wielkiej Encyklopedii Psów Bruce Fogle
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz