Cechy charakterystyczne psów
Siedem rodzin obecnych drapieżnych, a mianowicie: kotowate (Felidae), szopowate (Procyonidae), łasicowate (Mustelidae), hieny (Hyaenidae), łaszowate (Vivernidae), niedźwiedzie (Ursidae), oraz psowate (Canidae) mają wspólnych przodków. Między 20 a 10 milionów lat temu niedźwiedzie i psy były członkami tej samej rodziny, później kształtowały się w osobnych liniach i wówczas rozpoczęło się współczesne drzewo rodzinne psów. Te prastare ssaki miały wiele cech, które odnajdujemy u współczesnych psowatych np u wilka. Długie, czaszki oraz półsztywne, mocne tylne kończyny i luźne przednie. Ponadto doskonale chroniący ciało włos, zwarte łapy, duże zęby, które rozwinęły się
, aby zwierzę mogło chwytać, przytrzymywać i rozszarpywać ofiarę, duża powierzchnia mózgu oraz doskonały słuch i węch. Przodkowie psów rozwijali się wraz z dokonującą się zmianą klimatu.Niegdyś przodkowie psa , jak się przypuszcza byli samotnymi myśliwymi, ale około 2 milionów lat temu kiedy lasy tropikalne i sawanna ustąpiły miejsca bezdrzewnym stepom, rozwinęło się zachowanie stadne zwierząt różnożernych. Przodkowie psów w tym czasie albo żyli w obecnej strukturze społecznej albo dopiero zaczęli ją rozwijać, aby móc polować w grupach na zwierzęta znacznie od nich większe. Zdolność psów do tworzenia społeczności to podstawa ich sukcesu jako gatunku.
- izolacja i ochrona
Gęsta podwójna okrywa włosowa, składająca się z szorstkich włosów ochronnych oraz miękkich, delikatniejszych. Taka okrywa włosowa zapewnia mu ochronę podczas zmieniających się warunków atmosferycznych.
- doskonały słuch
Głęboko wewnątrz uszu znajdują się kanały słuchowe umożliwiające doskonałe słyszenie.
- duża pojemność mózgu
Czaszka pozwala na pomieszczenie dobrze rozwiniętej kory mózgowej.
- wyjątkowe zęby
Rozwinięte duże kły służą do chwytania i przytrzymywania zdobyczy. Dolne zęby trzonowe i górne zęby przedtrzonowe przystosowane są do rozdzierania i cięcia mięśni.
- długa czaszka
Typowa dla mięsożernych długa czaszka utrzymuje duże i bardzo mocne mięśnie policzkowe potrzebne do trzymania, zabijania i zjadania zdobyczy.
- mocne kończyny
Kość promieniowa i łokciowa są ze sobą połączone. Umożliwia to wykonywaie ruchów rotacyjnych oraz powoduje, że przednie kończyny pozwalają zwierzęciu utrzymać równowagę podczas biegu.
- komunikacja wizualna
Psowate posługują się językiem ciała, za pomocą którego porozumiewają się. Pozycja ogona i stopień rozszerzenia sierści to wyraźny znak dla partnera.
- znaczenie zapachem
Porozumiewanie się odgrywa ważną rolę wśród gatunków, które żyją i polują w grupach. Wszystkie psowate mają na górnej powierzchni ogona gruczoł wytwarzający substancje zapachowe. Zapach pozostaje wszędzie tam, gdzie otrą się ogonem.
obraz pochodzi z: http://watahadruidwita.blogspot.com/2012/05/rodzaje-wilkow.html
Fragmenty tekstów raz część zdjęć pochodzą z Wielkiej Encyklopedii Psów Bruce Fogle
Pozdrawiam. Aga :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz